Als een croupier wordt gevraagd om te vertellen over Franse Roulette gaat zijn bloed sneller stromen. Vaak gaat dit gepaard met een warm gevoel over de tijd ‘aan tafel’ doorgebracht.
Al in de 19e eeuw werd in de toen mondaine wereld van de casino’s franse roulette gespeeld door de finefleur van de maatschappij. Een ontmoetingsplaats van de elite, genietend van de spanning die het ‘rien ne va plus’ teweegbrengt.
De croupier aan het woord
Croupier, een geheel nieuw beroep dat in Nederland werd geïntroduceerd in 1976. Ik herinner me het moment dat ik in ‘De Colonel’, een café in Zandvoort aan de bar in gesprek kwam met een Engelsman. Hij had het over de op handen zijnde opening van het eerste Nederlandse casino in Zandvoort. Er werden nog kandidaten gezocht om in het casino te gaan werken.
Als reisleider bij Neckermann Duitsland reisde ik jaren door zuid Europa en Afrika. Ik dacht er op dat moment aan om me toch weer in Nederland te vestigen. Dit avontuur sprak me wel aan.
De volgende dag zou een selectie plaatsvinden in het Transavia gebouw op Schiphol. Naar later bleek waren er ondanks de onbekendheid met de materie zeer veel sollicitanten. Ik naar Schiphol, waar een zaal met naar schatting 100 jonge mensen zaten te wachten met een papier in de hand. Net toen ik binnen kwam zwaaide een deur van een kantoor open, waar een jonge man uit kwam. Ik keek naar binnen en zag daar een meneer achter een bureau zitten.
Ik naar binnen, steek m’n hand uit en zeg: “Mijn naam is Jansen, wanneer kan ik beginnen?” De man stond op en zei: “Mijn naam is ook Jansen, en ja, wanneer kun jíj beginnen?” De volgende dag zat ik ‘op cursus’ in Haarlem. Ik werd croupier!